Category: Przemyślenia i inne takie

Myślę, że to będzie już ostatnia część z serii imiona i głosy, no chyba, że mi się coś przypomni, albo Wy będziecie mieć jakieś specjalne życzenia. No to zaczynamy, albo raczej zmierzamy powoli ku końcowi.

T

Tadeusz – spokojny, cichy mężczyzna o niskim, lekko chropowatym głosie. Jest wielkim domatorem. Większość czasu spędza na kanapie. Jedynie latem jest nieco bardziej aktywny, bo zdarzy mu się wyjechać na ryby, albo na żagle ze znajomymi, których ma umiarkowaną ilość. Jest potulny wobec żony. Pracę ma nisko płatną. Ogólnie jest przeciętnym facetem. Potrafi całkiem ładnie zaśpiewać. Od alkoholu raczej stroni.

U

Urszula – spokojna, cicha, rozmodlona kobieta o dość niskim, gładkim głosie. Ładnie też śpiewa. Psy bierze tylko ze schroniska czy fundacji zajmujących się potrzebującymi zwierzakami, ale za kotami już nie przepada. Jest samotna. Ma tylko jedną przyjaciółkę. Niezbyt dobrze gotuje.

W

Witold! – jedno z moich ulubionych imion, zaraz po Marcinie i Dawidzie. Witold to mężczyzna dość spokojny, ale potrafi wpaść w złość. Jest troskliwym chłopakiem/mężem. Potrafi coś upichcić, ale robi to dość rzadko. Ma bardzo przyjemny, niski, spiżowy głos. Lubi muzykę, zbiera winyle. Przepada za zwierzętami.
Waldemar! – Nienawidzę tego imienia! Już samo jego brzmienie jest okropne. Kojarzy mi się z wiecznie podpitym facetem o grubym, zachrypniętym, chropawym głosisku. W domu nie ma z niego pożytku, bo wiecznie pije, żonę i dzieci bije. Jednym zdaniem: Lepiej go omijać z daleka.
Wiktoria – piękna, wysoka kobieta o długich, gęstych, puszystych włosach. Jest odważna, ambitna, uparta, wytrwała, czasami trochę zadufana w sobie. Nie umie przegrywać, nie znosi porażki. Jest raczej humanistką, ale matmy też się nie boi. Nauka języków idzie jej średnio, ale ona nie odpuszcza (jak ze wszystkim zresztą). Ubiera się elegancko, chodzi w drogich ciuchach i bardzo szybko zmienia je na nowe. Nie jest zakupoholiczką, ale nie jest też rzadkim gościem centrów handlowych. Czyta książki, muzyki słucha znacznie rzadziej. Podobają jej się Turcy. Jej głos jest niski, z leciutką chrypką. Śpiewa przeciętnie, mówi bardzo szybko, śmieje się głośno i szczerze.
Wiera – bardzo mądra, oczytana, spokojna kobieta. Ma niski, radiowy głos. Uwielbia chodzić na grzyby. Przepada za kotami. Zna się na ziołach. Czyta książki, ale muzyki słucha stosunkowo rzadko. Ma kilku dobrych przyjaciół. Wbrew swej surowej powierzchowności ma bardzo wrażliwą naturę.
Wojciech – też taki raczej przeciętny mężczyzna. Czasem kłóci się z żoną, czasem na dziecko niepotrzebnie krzyknie, do kielicha zajrzy za głęboko, na kanapie zbyt dużo czasu spędza. Pieniądze do domu przynosi, za muzyką raczej przepada, gorzej już z książkami. Gazety czyta dość często. Głos ma przeciętny, dość niski, może z lekką wadą wymowy. Pracować by nim raczej nie mógł.
Wacław – to taki dwulicowy człowiek: elegancki, grzeczny, wygadany, ale jak przyjdzie co do czego, to może niezłych kłopotów narobić. Od alkoholu raczej stroni. Jest despotyczny wobec żony i dzieci. Ma skłonności do zaciągania sporych długów pieniężnych. Nigdy nie przyznaje się do błędów. Ma dość wysoki, gładki głos, ale bynajmniej nie aksamitny i ciepły. Znajomi raczej nie znają jego drugiej natury.
Władysław – dobry, poczciwy człowiek. O żonę dba, dzieci mądrze wychowuje. Nie interesuje go kultura. Większość czasu spędza na podwórku i pracuje w ogrodzie. Pomaga też chętnie innym. Głos ma dość przeciętny, ale przyjemny: niski, z leciutką chrypką.
Włodzimierz – bardzo oczytany, mądry facet, ale nie wywyższa się swą wiedzą. Ma mnóstwo znajomych, również za granicą. Lubi podróżować, najczęściej wyjeżdża w góry. Jest dobrym ojcem i mężem. Głos dość przyjemny, raczej niski.
Wiktor – jako nastolatek sprawia mnóstwo kłopotów. Kierunki studiów zmienia jak rękawiczki, podobnie ma się rzecz z dziewczynami. Głos ma dość wysoki, na lekko ściśniętym gardle. Przez całe swe Wiktorskie życie nie jest w stanie w pełni się ustatkować.

Z

Zbigniew! – nienawidzę tego imienia! Okropnie mi się kojarzy. Wg mnie Zbyszek to facet, który dużo pije, ma wielkie brzuszysko. Głos ma gruby, ciemny, niski, lekko może spiżowy, ale tylko wtedy gdy jest trzeźwy. Jego żarty są sprośne. Kłóci się z żoną i nawet dochodzi do rękoczynów. O dzieci dba, ale one naturalnie wolałyby, aby w domu było ciszej. Śpiewa całkiem ładnie, no chyba, że się upije. Ma mnóstwo znajomych, z którymi pije ostro i często.
Ziuta – taka starsza pani, co lubi poplotkować, często narzeka na swego męża, rzadko sprząta w domu, bo większość czasu spędza u sąsiadki, bądź przed telewizorem. Słucha disco-polo i ogląda tandetne filmy. Często głośno krzyczy na całą okolicę. Jej głos, średniej wysokości jest chropowaty, taki zwykły, wiejski. Wnuczki swe rozpieszcza.

Brakujące

Michał – dobry, spokojny poczciwy człowiek o ciepłym, aksamitnym, może i radiowym głosie. Ma wielodzietną rodzinę, którą zajmuje się przykładnie. Ma dobrze płatną pracę, do której również się przykłada. Lubi sobie pojeść i pospać, ale na to drugie zwykle ma zbyt mało czasu.
Michalina – zgorzkniała stara panna, która całymi dniami narzeka i wcześnie chodzi spać. Ma kilka równie zrzędliwych przyjaciółek. Zwierzaka nie posiada, bo by musiała po nim sprzątać.
Kończę serię wpisów z cyklu imiona i głosy. Jak się nie rozleniwię do reszty w to lato, to może wymyślę jakąś inną serię wpisów.
Z pozdrowieniami
Amparo

To już trzecia część z serii imiona głosy. Nawet nie wiedziałam, że aż tyle tego będzie. Kontynuujemy więc dalej!

L

Kobiety

Laura – piękna kobieta o lekko zachrypniętym, niskim głosie. Jako dziecko niezwykle rozpieszczona. Jako dorosła… również. Jest bogata, przyzwyczajona do wygód wszelakich. Chodzi często do teatru i na koncerty. Przebiera w facetach. Ubiera się elegancko. Uwielbia robić zakupy. Nie cierpi zwierząt ani dzieci. NIe uprawia żadnych sportów, ale stosuje ścisłą dietę.
Lena – wysoka, silna kobieta o niskim, schrypniętym głosie. Jest porywcza, prędka, nadpobudliwa, wybuchowa, żywa, radosna, nie zawsze szczera. Ma słomiany zapał do wszystkiego. Jako dziecko umiarkowany rozrabiaka.
Linda – kobieta o wysokim głosie i przeciętnej urodzie. Jest spokojna, cicha, nieśmiała, poważna, małomówna, bywa też zgryźliwa. Dużo czasu spędza samotnie z książką na jakimś tarasie czy w parku. Do wszystkich odnosi się chłodno i z dużą rezerwą. Lubi chodzić na koncerty. Nie cierpi telewizji ani komputera. Lubi celebrować posiłki, pić kawę.
Liwia (dla mnie to prawie to samo co Oliwia) – kobieta o zimnym głosie z lekką chrypką. Jest dość cicha i nieśmiała. Sprzedaje perfumy, jest kosmetyczką, ewentualnie sprzedaje ciuchy. Ubiera się skromnie, ale z klasą. Ma kilku dobrze dobranych przyjaciół, ale czas dla nich jest mocno ograniczony. Raczej nie przepada za zwierzętami, ale jak już dzieci przytargają coś do domu to zniesie. Ma dobrego, poczciwego męża, który jest listonoszem, dba o nią i o dzieci. (O)Liwia ma skłonności do zamartwiania się, zwłaszcza o dzieci.
Lucyna – bardzo spokojna, flegmatyczna kobieta o niezbyt pięknej urodzie. Ma zimny, smutny, średnio niski głos bez chrypy, może z leciutką wadą wymowy. Pracuje w muzeum, w urzędzie albo w ogóle nie pracuje, tylko sama chodzi na wystawy wszelakie i na koncerty muzyki poważnej. Ubiera się skromnie i elegancko. Z rodziną utrzymuje chłodne stosunki. Ma kilka koleżanek, ale żeby to były przyjaciółki to bym już nie powiedziała. Nie lubi zwierząt. Jest pedantką.

Mężczyźni

Ludwik – no taki typowy facet. Chodzi do pracy, zwykle wraca z niej zmęczony. Czasem krzyknie na dzieci, ale raczej w słusznej sprawie, czasem się z nimi pobawi. Żonę też traktuje różnie, ale raczej się dogadują. Głos jego jest średniej wysokości, raczej gładki bez chrypy.
Lucjan to mi się kojarzy tylko z tym Lucjanem z Em jak Miłość, bo innego nie znam.
Leopold, Leon, to takie staroświeckie imiona, więc raczej nie mam z nimi skojarzeń.

Ł

Kobiety

Łucja – spokojna, delikatna kobietka. Nie kłóci się z nikim, jest uczciwa. Ma oddaną na śmierć przyjaciółkę i nudnego, spokojnego męża, który również nie sprawia jej kłopotów. Gorzej już z dziećmi, bo one wypieszczone przez matkę w szkole zetknęły się z rzeczywistością i zaczęły pokazywać różki. Łucja lubi zwierzęta, zwłaszcza koty i ma ich kilka w swym mieszkaniu. Przepada za dobrą książką, muzyką poważną czy jazzem.

Mężczyźni

Łukasz – cichutki, nieśmiały, mało inteligentny facet. Nie ma zbyt wielu przyjaciół. Prowadzi nudne życie praca/dom, praca/dom. W wolnym czasie siedzi przed telewizorem albo rozwiązuje krzyżówki. Nie uprawia żadnych sportów, nawet na krótkie spacery nie chodzi, chyba że do pobliskiego sklepu po piwko i coś do jedzenia.

M

Kobiety

Magda – kobieta o średniej wysokości, lekko nosowym głosie (bardzo przyjemny dla ucha). Pracuje w radiu, bądź w telewizji, może też być detektywem, albo kosmetyczką. Ubiera się ekstrawagancko, jest niezależna. Podejmowane zadania doprowadza do końca nawet, gdy po drodze natrafia na wiele przeciwności. Lubi próbować nowe smaki. Dzieci wychowuje bezstresowo, z mężem dość dobrze się dogaduje.
Maja – kobieta wysoka, przeciętnego wzrostu. Ubiera się zwyczajnie, raczej skromnie, a we wszystkim jej do twarzy. Jest uzdolniona muzycznie. Najbardziej uwielbia śpiewać. Lubi czasem postawić na swoim i bywa, że podejmuje pochopne decyzje. Przepada za zwierzętami.
Marcelina – kobieta o brzydkiej urodzie, skłonna do zaburzeń psychicznych. Nie ma przyjaciół, więc siedzi sama w mieszkaniu i ogląda filmy albo przegląda internet. Ma dość niski, ponury głos z lekką chrypką.
Maria – kobieta o ciepłym, szczerym głosie, ale nie zawsze szczerych zamiarach. Zwykle Marie mają wielodzietne rodziny i potrafią wychować swe dzieci na mądrych ludzi. Mają kilka oddanych przyjaciół i nigdy się nie poddają, nawet gdy jest bardzo źle.
Mariola – skojarzenie pewnie bierze się z kabaretowej Marioli, gdyż to imię kojarzy mi się z mocno umalowaną, roztrzepaną kobietą o niezbyt inteligentnym głosie. Często zalicza wpadki, ale ma to gdzieś. Ma kilka przyjaciółek podobnych do siebie, z którymi często rozmawia przez telefon i spotyka się na zakupach. Ciągle zmienia pracę.
Marta – w sumie ciężko mi o tym imieniu coś powiedzieć. Chyba zwykła, wesoła kobieta o wysokim głosie, nadająca się do pracy z dziećmi, spędzająca dużo czasu poza domem. Lubi gryzonie.
Martyna – też mam z tym imieniem mało skojarzeń. Raczej energiczna kobieta o ciepłym głosie, może nawet trochę roztrzepana. Potrafi śpiewać, ale rzadko korzysta ze swego talentu. Ma dużo znajomych, ma świetną pamięć, więc nie musi dużo czasu spędzać nad książkami a kończy kierunek za kierunkiem.
Milena – kojarzy mi się z mroczną kobietą lubiącą kolor niebieski. Ma dość niski głos bez chrypy. Jest samodzielna, samowystarczalna, odważna, melancholijna. Lubi zwierzęta oraz przebywanie na łonie natury. Lubi poznawać nowe smaki, ładnie śpiewa, w miarę dobrze gotuje.
Mirosława – wysoka, obcięta na krótko kobieta o czarnych, puszystych włosach, niskim, lekko schrypniętym głosie. Jest oddaną matką, wspaniałą babcią i w miarę dobrą żoną. Potrafi postawić na swoim i wtedy używa swego pięknego, donośnego głosu do wiadomych celów. Ma kilka naprawdę dobrych przyjaciółek. Lubi poczytać dobrą książkę. Ma zmysł artystyczny (głównie florystyka).

mężczyźni

Marcel – mężczyzna ponury, o zimnym, chropowatym głosie. Nie zna się na żartach, o byle co się denerwuje. Chętnie pomaga rodzicom w domu (mieszkają na wsi, więc jest co robić). Nie ma zbyt wielu przyjaciół.
Marcin! – Bardzo lubię to imię. Kojarzy mi się ono z przystojnym mężczyzną o ciepłym, niskim głosie bez chrypy. Jest samotny, lubi zwierzęta. Ma w domu jakieś puchate, rasowe stworzonko, które jest jedynym jego przyjacielem. Marciny zwykle są bardzo ciche, skryte, nieśmiałe i mają dużą wiedzę w jakiejś dziedzinie. Potrafią tym człowieka zanudzić. Są egoistami.
Marian – mężczyzna, którym można kierować. Lubi opowiadać dowcipy, dużo ogląda telewizję i rozwiązuje krzyżówki. Nie potrafi sobie dać rady z własnymi dziećmi, zwłaszcza potomkami płci męskiej. Rzadko się denerwuje. Ma średnią ilość znajomych. A, zapomniałabym o głosie – no taki sobie zwykły, dość wysoki, może leciutko nosowy.
Marek – bardzo obrotny facet ze skłonnością do krętactwa. Ma niski, zachrypnięty głos. Łatwo nawiązuje kontakty z innymi ludźmi. Jest troskliwy, opiekuńczy. Do zwierząt ma dość obojętny stosunek. Wśród swych dzieci faworyzuje najmłodszego synka.
Mariusz – typowy dziennikarz. Głos ma dość ciepły, mocny, z przyzwoitą nutą basu. Ma bardzo mało czasu dla siebie i dla rodziny. Jest pomocny i rzetelnie wykonuje powierzone mu zadania.
Mirosław – gruby facet, który tylko chodzi do pracy, je, śpi, ogląda telewizję i marudzi. Dziećmi zajmować się nie chce, żonie pomagać też nie. Słucha metalu. Głos ma całkiem przyjemny, dość ciepły nosowy, bardziej niski niż wysoki.
Mieczysław – facet z chrypką. Ma skłonności do oszukiwania. Prowadzi burzliwe życie, a na starość osiadł na wsi i sprzedaje warzywa za parę złotych.

N

Kobiety

Natalia – dość ładna, wysoka kobieta o długich rzęsach i krzaczastych brwiach. Włosy raczej ciemne, ale nie czarne. Głos dość niski, z lekką, dodającą mu uroku chrypką. Kobieta odważna, niezależna, bywa też ordynarna i wybuchowa. Bardzo wrażliwa, często płacze. Często zmienia facetów. Ma dobrą pracę. W wolnym czasie chodzi na fitnes, spotyka się z przyjaciółkami bądź czyta pisma kobiece.
Nina – bardzo spokojna, stateczna kobieta. Głosik ma delikatny, wysoki, gładki. Lubi zwierzęta, dzieci wychowuje przykładnie, z mężem rzadko się kłuci. Jako dziecko lubiła nieźle dopiec, spłatać brzydkiego figla, a że siedziała zawsze cichutko w kąciku, długo nie domyślano się, że to właśnie ona jest sprawcą.

Mężczyźni

Norbert! – to istota nieodgadniona. Pod płaszczem cynika siedzi bardzo wrażliwy mężczyzna. O swoich planach nie zwierza się absolutnie nikomu. Kiedy skądś wraca, o swej podróży opowiada niezwykle zdawkowo. Lubi muzykę, ma ekstrawagancki gust, lubi zwierzęta. Ma świetną pracę i wie co zrobić z pieniędzmi, ale bynajmniej ich nie oszczędza. Jest niezwykle inteligentny. Ma głowę do języków, ale przedmioty ścisłe też nie są mu obce.

O

Kobiety

Oliwia – już ją w zasadzie opisywałam przy okazji Liwii, bo to podobne imiona są. Aleksandra (pieszczotliwie Ola) również się pojawiła.

Mężczyźni

Tu przychodzi mi jedynie na myśl nie nasze imię Oleksy – kojarzy mi się ono z dziennikarzem, takim z prawdziwego zdarzenia: rzetelnym, obiektywnym itd. Jego reportaże są znane i podawane za wzór.

P

Oj, chyba ktoś tu czekał z utęsknieniem na tę literkę.

Kobiety

Paulina – jest dość wysoka. Ma ciemne, niezbyt gęste, proste włosy, nosi się skromnie, ale gustownie. Ma niski, ciemny, gładki, chłodny, mroczny głos. Jest spokojna, dość ustępliwa, ale na głowę wejść sobie nie da. Lubi zabiegi upiększające i bardzo długie, gorące kąpiele. Często boli ją głowa i wtedy bez kija nie podchodź, a domownicy muszą stąpać na paluszka, bo ona właśnie przesypia ból. Ma bardzo delikatny sen, a że lubi się wyspać to musi mieć do tego sterylne warunki. Przyjaciół ma niewielu, ale nie czuje się samotna. Męża ma spokojnego, ale to on rządzi w domu.
Pamela – kojarzy mi się z jakąś roztrzepaną kobietą, która podobnie jak Mariola bez przerwy ma jakieś wpadki.

Mężczyźni

Paweł – mężczyzna o brudnym, zanieczyszczonym, dość niskim głosie. Jest bardzo spokojny, wiecznie zajęty swymi sprawami. Wstaje bardzo wcześnie a chodzi spać z kurami. Dziećmi się nie zajmuje, żonie nie pomaga. Lubi zwierzęta, zwłaszcza polowania na nie i wszelkiego rodzaju hodowle do celów użytkowych. Ma sporo znajomych, z którymi lubi sobie wypić. Nie lubi gdy ktoś narzuca mu swą wolę.
Patryk – kojarzy mi się z facetem, który nie umie wypowiedzieć r. Jego głos jest dość wysoki, nieciekawy, wypłowiały. Najwięcej czasu typowy Patryk spędza ze znajomymi. Do domu w zasadzie przychodzi tylko na spanie. Dziećmi zajmuje się z dopadu. W domu nie ma z niego pożytku, bo zawsze wymiguje się od prac wszelakich.
Piotr – mężczyzna o pięknym niskim ciepłym głosie, spokojnie nadającym się do teatru. Jest uczciwy, pomocny, zaangażowany w to co robi. Bardzo mało czasu spędza w domu. Jest oczytany, lubi wiedzieć co dzieje się na świecie i w kulturze. Słucha muzyki francuskiej.

R

Kobiety

Róża – kobieta o niskim, gładkim, chłodnym głosie. Jest spokojna, ale nie wycofana, uparta, lecz czasem brak jej optymizmu. Potrafi wiele znieść, co nie znaczy, że nie jest wrażliwa. Lubi pomagać innym. Dzieci wychowuje surowo. W wolnym czasie lubi czytać książki, albo zajmować się ogródkiem.
Regina – kobieta o niskim, lekko zachrypniętym głosie. Ubiera się gustownie. Kocha zwierzęta zwłaszcza koty. Jest surowa dla dzieci, oschła dla męża, wyniosła dla reszty rodziny.
Rita – kojarzy mi się wyłącznie z jakąś rozmodloną zakonnicą w habicie.

Mężczyźni

Rafał – mężczyzna o brzydkim głosie ze ściśniętym gardłem. Trochę kojarzy mi się ze zboczeńcem. Dużo pije, mało robi, odżywia się niezdrowo, bije żonę, krzyczy na dzieci. Bez przerwy zwalniają go z pracy. Zwierząt nie lubi, książek nie czyta, często się przeziębia.
Roman! – to imię kojarzy mi się z mordercą, bądź niebezpiecznym oszustem. Ma niski, oschły głos i wbrew pozorom potrafi całkiem ładnie nim zaśpiewać. Zdradza żonę, jest surowy dla dzieci. Często nie ma go w domu i nikomu się nie tłumaczy, gdzie przebywał danego dnia. Przepada za kotami. Z zawodu, przynajmniej oficjalnie, jest budowlańcem. Lubi się dobrze wyspać, więc w weekendy nie wolno go budzić. Często zagląda do kieliszka. Ma sporo znajomych. Czasem czyta gazety, rzadko ogląda telewizję, bo w domu ceni sobie sterylną niemal ciszę i spokój.

S

Kobiety

Sara – wysoka, niebrzydka kobieta o dość niskim głosie. Nosi długie suknie i spódnice, albo bardzo luźne bluzki i tuniki do obcisłych jeansów. Jest zakupoholiczką. Ma mnóstwo przyjaciółek o tym samym nałogu. Dzieci wozi na wszelkie dodatkowe zajęcia i nie daje im ani chwili wolnego czasu. Lubi się wyspać. Jest zazdrosna o swego męża.
Sylwia – kobieta o matowym, dość wysokim głosie z wadą wymowy. Lubi muzykę, często chodzi na koncerty i codziennie słucha radia. Ma kilka przyjaciółek. Dzieci wychowuje umiarkowanie surowo. Ma niedużego psa, ale kotów nie znosi. Z mężem raczej się nie kłóci, bo jest dość spolegliwy.
Sonia – bardziej mi to imię pasuje do psa, niż do człowieka – może dlatego, że sąsiedzi jednej z mych cioć są w posiadaniu rudej suczki o tym imieniu. Sonia powinna mieć wysoki, piskliwy, zachrypnięty głos. Dzieci wychowuje bezstresowo. Z mężem raczej się dogaduje. Ma mnóstwo koleżanek. Nie jest zakupoholiczką, ale nie pogardzi nowym ciuchem.

Mężczyźni

Stanisław – mężczyzna wesoły, rubaszny, zaradny, uczynny, energiczny. Dba o rodzinę, ale lubi przebywać poza domem. Ma dość ciepły, lekko nosowy głos o umiarkowanej wysokości. Niektórzy Stanisławowie uprawiają jakiś sport, ale raczej wszyscy lubią dużo przebywać na powietrzu.
Sylwester – mężczyzna lubiący zajrzeć do kieliszka. Jest śmiały, lubi się wymądrzać. Ma niski, lekko chropowaty głos. Zdarza mu się bić żonę i krzyczeć na dzieci. Często zwalniany jest z pracy. Ma sporo alkoholowych znajomych. W młodości był typowym podrywaczem. Czasem sięga po gazetę, ogląda telewizję, ale nie czyta książek, sportów żadnych też nie uprawia.
Szymon – ma dość wysoki, mocno zachrypnięty głos. Umie grać na jakimś instrumencie. Jako dziecko umiarkowany rozrabiaka. Jako dorosły nie jest surowym ojcem. Żony nie rozpieszcza, ale rzadko się z nią kłóci.
Na razie tyle. Dalsza część pojawi się dopiero za dwa tygodnie, gdyż w najbliższym tygodniu jadę wypoczywać na Śląsk.
Trzymajcie się
Amparo

Czas na kolejną porcję imion i moich skojarzeń z nimi związanych. Może zacznę dziś od tych brakujących? A więc ruszamy!

Brakujące

Albina – roztrzepana, prędka, drobna kobietka. Śmieje się głośno, zawsze wyraża swoje zdanie, ale bywa nieszczera. Najczęściej pracuje w supermarkecie, albo podejmuje jakieś inne prace dorywcze.
Aleksandra – wesoła, energiczna, spontaniczna kobieta. Działa szybko (jeszcze zanim pomyśli), ale jest lubiana wśród innych, bo to dusza towarzystwa. Często zmienia zawód, ale gdy już się czegoś podejmie, robi to dość dobrze. Mało czasu spędza z rodziną, ale dużo ze znajomymi.
Anita – ma dość wysoki głos. Jest spokojna. Planuje wszystko z dużym wyprzedzeniem. Mało spontaniczna. Dość nieśmiała. Zapobiegliwa i strachliwa. Dużo czasu spędza z książką, bądź przed telewizorem. Ma niewielu przyjaciół, ale jej to nie przeszkadza. Dużo czasu spędza na powietrzu, nawet, gdy jest brzydka pogoda.
Artur – człowiek demolka. Wszystko co mu wpadnie w ręce jest po chwili zniszczone. Ma głos o średniej wysokości, może nieco chrapliwy. Próbuje uwodzić kobiety, ale średnio mu to wychodzi. Nie potrafi utrzymać nerwów na wodzy, więc gdzie on tam kłótnia murowana. Często słucha muzyki, wbrew pozorom dość spokojnej. Kolekcjonuje płyty. Ma ich też sporo w samochodzie, w którym to spędza dużą część czasu. Telewizję ogląda rzadko. Na powietrzu przebywa tylko wtedy, kiedy musi, bo obce są mu sporty wszelakie czy nawet zwykłe spacery. Ma sporo znajomych, którym lubi się chwalić swymi poczynaniami czy zakupionymi płytami. Dobrze orientuje się co dzieje się w kulturze.
Edyta – kobieta o mocno zachrypniętym głosie (nadawałby się do teatru). Kocha myśliwskie psy. Ma przyjaciółkę, za którą oddałaby życie. Z mężczyznami już gorzej, ale też się jakiś znajdzie. Dzieci swych raczej nie rozpieszcza, ale kocha je nad życie. Dba o to, by były dobrze wychowane i jak najlepiej wykształcone. Edyta uwielbia słuchać muzyki (najczęściej popu). Ma sporo płyt. Często chodzi na koncerty swych ulubionych wokalistów. Woli nawet poświęcić dłuższy wakacyjny wyjazd na jedno- czy dwudniową podróż na koncert jednego ze swych idoli.
Elwira – kojarzy mi się z prostytutką, albo fałszywą kobietą wiecznie podrywającą chłopców. Jest zawsze wyzywająco ubrana, ma mocny makijaż. Jej głos jest niski i zimny. Elwira ma sporą ilość przyjaciółek, ale są one równie fałszywe jak ona, dlatego często się z nimi kłóci. Uwielbia chodzić na imprezy i popija na nich zdrowo. Dziećmi się nie zajmuje, więc szybko wpadają w kłopoty…
Damian – kojarzy mi się z mężczyzną upośledzonym umysłowo o chrapliwym głosie. Siedzi w domu, truje głowę innym.
Dawid – mężczyzna o średniej wysokości mocno nosowym głosie, wysoki, przystojny. Lubi psy myśliwskie, zwłaszcza te mniejsze, bo wszędzie może je ze sobą zabrać a bardzo lubi podróżować. Kocha muzykę, ma mnóstwo płyt. Żona mu się nie udała, więc czas swój spędza w pracy bądź ze znajomymi. Od czasu do czasu zajmuje się dziećmi.
Eryk – spokojny, rozważny mężczyzna o dość wysokim głosie. Jest typowym domatorem. Lubi zdobywać wiedzę, więc wiecznie siedzi nad książkami, albo przed komputerem. Czasem słucha muzyki. Nie zakłada rodziny. Rzadko podróżuje, ale gdy już się gdzieś wybiera to są to dalekie kraje np. Egipt.
Izabela – wysoka kobieta o bezdźwięcznym, wysokim głosie. Fałszywa, złośliwa, kłótliwa jędza. Większość czasu spędza ze swymi koleżaneczkami i obgaduje innych. Często kłuci się z mężem i wchodzi w konflikty z resztą rodziny. Słabo gotuje, sprząta rzadko. Kocha zwierzęta, ale słabo to okazuje. Lubi czasem wypić i wtedy jest jeszcze bardziej nieznośna. Często ma humory.

Dalsza część listy

J

Kobiety

Janina – bardzo rozważna, rozsądna, stateczna kobieta o małej ilości znajomych. Wygląd ma przeciętny. Głos zimny, niezbyt niski. Z zawodu jest kwiaciarką albo cukiernikiem. Jej zainteresowania to rękodzieło oraz rośliny. Za zwierzętami nie przepada. Jest starą panną. Robi wszystko wg ustalonego planu i odznacza się zupełnym brakiem spontaniczności. Jej życie jest zwykłe szare i ponure.
Jadwiga – wesoła, głośna, przyjazna wszystkim kobieta przy tuszy o niskim, leciutko zachrypniętym głosie. Uwielbia spędzać czas z rodziną i znajomymi. Nie przerażają ją problemy z dziećmi, choć nie udaje, że ich nie ma, tylko odważnie stawia im czoła. Lubi sobie dłużej pospać, ale zwykle nie ma na to czasu. Co rok wyjeżdża nad morze, bo tam czuje się najlepiej. Rzadko kiedy się denerwuje, ale gdy już to nastąpi, jej krzyk słychać w całej okolicy. Zawsze chciała być przedszkolanką, ale nic z tego nie wyszło.
Julia – kobieta o wysokim, może piskliwym głosiku. Jest żywa, energiczna, chętna do działań wszelakich, ale ma słomiany zapał do powziętych zadań. Lubi się ładnie ubrać, ale nie jest typową zakupoholiczką. Kocha zwierzęta, zwłaszcza te egzotyczne. Kiedy dostaje większej chandry zamyka się w mieszkaniu ze swymi zwierzętami i nie dopuszcza nikogo do siebie.
Jolanta! – To kobieta o niskim, chrapliwym głosie. Jest nerwowa, zgryźliwa, bez przerwy narzeka, albo się czegoś czepia. Bardzo rzadko ma dobry humor. Jest raczej powolna, flegmatyczna, ale mimo wszystko bardzo punktualna. Dobrze się odżywia i dość dużo się rusza. Potrafi być bardzo wścibska.
Justyna – ma dość wysoki, zachrypnięty lekko głos. Z zachowania trochę podobna do Eli, tyle że zdecydowanie bardziej spokojna i nieśmiała. Lubi się ładnie ubrać. Często zazdrości innym. Lubi małe psy. Swojemu poświęca bardzo wiele czasu i dużo na niego wydaje. Ma niewielu przyjaciół. Lubi czytać pisma kobiece. Nie przepada za gotowaniem.
Jagoda – miła, wesoła, szczera kobieta o pięknej urodzie. Ma przyjemny niski głos nadający się do telewizji. Ubiera się dość skromnie. Bardzo dużo czasu poświęca innym (nie tylko znajomi, ale i wolontariat). Ma niewiele czasu na sen, bo gdy już wróci do domu, lubi poczytać dobrą książkę. Przepada za zwierzętami, ale nie posiada swojego pupila, gdyż nie miałaby czasu, aby się nim zajmować.
Julita – to osoba nieśmiała, cicha, wycofana, grzeczna (jako dziecko nigdy nie sprawiająca kłopotów). Ma matowy, lekko zachrypnięty głos. Całym sercem oddaje się podjętej pracy. Lubi zwięrzęta, ale ich nie posiada, bo wiecznie jest czymś zajęta. Nadgodziny to dla niej normalność.

Mężczyźni

Jacek – ma dość niski, lekko chropowaty głos. Jako dziecko wielki rozrabiaka. Jako dorosły… mężczyzna dość zwyczajny. Chodzi do pracy, wraca z niej zmęczony, więc siada przed telewizorem i oczekuje ciepłego posiłku. Chętnie bawi się z dziećmi zwłaszcza w weekendy. Ma mnóstwo znajomych i lubi z nimi wypić. Czasami krzyczy na swą małżonkę. Rozpieszcza dzieci, ale one wolałyby, aby rodzice się nie sprzeczali.
Jakub – mężczyzna o niskim głosie. Z zawodu jest strażakiem. Dobry dla swojej żony, jeszcze lepszy dla dzieciaków. Lubi duże psy. Nie wyobraża sobie mieszkać w mieście, bo lubi mieć wokół siebie dużo przestrzeni i obcować z naturą.
Jan – jako dziecko mały kłamczuszek. Jako dorosły – spokojny, rozważny mężczyzna. Ma bardzo niski głos (mógłby być aktorem). Nie ma żadnych hobby, poświęca się pracy, znacznie mniej rodzinie. Jest bogaty i lubi szpanować tym co ma. Dzieci dostają od niego wszystko co sobie zamarzą oprócz miłości, zrozumienia i poświęconego czasu. Żona również nie ma pociechy z męża, ale ma za co kupić ciuchy i pojechać z psiapsiółkami na wakacje do ciepłych krajów. Zdarzają się też Janki, które bez przerwy się uczą. Studiują kierunek za kierunkiem i ani myślą założyć rodzinę.
Jarosław – mężczyzna spod znaku kapcia. Spokojny, we wszystkim podporządkowany żonie. Większość czasu spędza w domu z dziećmi, chyba, że musi iść do pracy. Co rok organizuje długie wakacyjne wyjazdy dla swej wielodzietnej rodziny. Razem z żoną mają wspólnych znajomych, z którymi też czasem wyjeżdżają, albo spotykają się na kawie czy herbacie. Ich dzieci się przyjaźnią, więc wszelkie imprezy urodzinowe organizowane są wspólnie. Jarek lubi dobrze zjeść, więc żona mu dogadza. Mimo to mężczyzna nie jest gruby, bo dzieci swymi rozlicznymi pomysłami skutecznie pozbywają go zbędnych kilogramów.
Jeremi – mężczyzna o niskim, dość radiowym głosie, jednak go nie wykorzystuje, gdyż pracuje w urzędzie. Jest nudny tak jak jego praca. W wolnym czasie czyta gazety i rozwiązuje krzyżówki. Dużo ogląda telewizję – zwłaszcza wiadomości z kraju i ze świata oraz teleturnieje. Pali papierosy. Często spaceruje, zwłaszcza w weekendy. Jest w posiadaniu perskiego kota, który bez przerwy śpi na jego kolanach, gdy ten okupuje kanapę przed telewizorem.
Jerzy – mężczyzna uczciwy, dobry, taktowny, szczery, zawsze wesoły, dusza towarzystwa. Ma ładny niski głos. Jego żona jest bardzo wymagająca a on spełnia jej zachcianki, jednak gdy miarka się przeleje, potrafi i krzyknąć. Dużo pracuje, zwłaszcza za granicą. Lubi psy. Dzieci wychowuje dość ostro i dba o ich stosowne wykształcenie. Lubi dobrze zjeść i chętnie poznaje nowe smaki.
Julian – jako dziecko straszny rozrabiaka. Jako dorosły… No cóż, on chyba nigdy nie dorośnie. Uwielbia kupować wszelkie gadżety, chętnie zmienia samochody, często gra w gry. Jest w posiadaniu małego terriera, z którym wychodzi na długie spacery a potem chwali się znajomym ile to kilometrów zrobił. Ma dzieci i rozpieszcza je, kupując wypasione zabawki i telefony komórkowe.

K

Kobiety

Kamila – kobieta dość spokojna, zaradna, obrotna. Zajmuje się biznesem. Ma dość niski, przyjemny głos. Nie ma czasu dla dzieci, zwierząt nie lubi. Dla siebie też nie ma czasu, gdyż jest pracoholiczką.
Karina – kobieta o dość wysokim, zachrypniętym głosie. Uwielbia konie! Przepada za kinem. Lubi wszelkie wyjścia ze znajomymi a ma ich całkiem sporo. Dzieci nie ma, konia też, bo ją na to nie stać, ale ma swojego ulubionego wierzchowca w stadninie. Karina jest bardzo ładna i wielu mężczyzn się za nią ogląda, ale ona jest bardzo wybredna.
Karolina – no cóż… Nie podoba mi się to imie. Zdecydowanie bardziej wolałabym mieć na imię Agnieszka, albo chociaż Dorota. Karolina to wg mnie osoba nudna: zgryźliwa, wiecznie niezadowolona, nerwowa, skryta. Ma niewielu znajomych, bo i o czym miałaby z nimi rozmawiać. Dużo słucha muzyki, trochę czyta i ogląda telewizję. Dzieci traktuje niezwykle surowo. Nie znosi ich sprzeciwu. Jest daleka od bezstresowego wychowania. Jest nieczuła, więc jej mąż ledwo z nią wytrzymuje (dobrze, że jeszcze ma dzieci).
Katarzyna – kobieta o bardzo zachrypniętym głosie. Jest niska. Ma pucołowatą buzię. Włosy bujne, obcięte na krótko. Ubiera się w obcisłe ciuchy, nosi zamszowe, pomiestne torebki. Buty raczej na niskim obcasie, bo Kasia chodzi szybko. Uwielbia gotować i piec. Pracuje w cukierni. Uwielbia jeść, nawet w nocy, dlatego jest przy tuszy. Katarzyna dużo śpi, ale bywa, że miewa koszmary i wtedy gwałtownie wybudza się ze snu. Za czasów dzieciństwa była bardzo chorowitą dziewczynką. Miała silną alergię połączoną z astmą: anginy, zapalenia oskrzeli – wszystko to normalność. Obecnie objawy alergii wreszcie ustąpiły i Kasia jest w posiadaniu pekińczyka, którego kocha nad życie. Kasia lubi podróżować, ale ponieważ nie jest rozrzutna, na dłuższe wyjazdy pozwala sobie stosunkowo rzadko. Kiedy wreszcie zdecyduje się na dzieci nie potrafi ich wychowywać. Z córką zbytnio się spoufala, a syna z kolei traktuje zdecydowanie zbyt surowo. Do męża też odnosi się dość chłodno, choć gdy było trzeba potrafiła go ugłaskać. Kaśka jest bardzo zżyta ze swą mamą i wszystko jej mówi, co się dzieje w domu i w pracy, z czego nie jest do końca zadowolony jej mąż, zwłaszcza jeśli chodzi o te domowe sprawy.
Kinga – kobieta o średniej wysokości miłym, radiowym głosie. Swój talent wykorzystuje w pełni, ponieważ pracuje w radiu i bardzo za ową pracą przepada. W wolnym czasie poświęca się rodzinie i zwierzakom, których ma dość sporo. Ma umiarkowaną ilość znajomych, z którymi spotyka się od czasu do czasu. Męża ma dobrego, statecznego, który zawsze jej pomorze w obowiązkach domowych kiedy ją w radiu przetrzymają.
Klara – spokojna, melancholijna kobieta. Jest niepoprawną romantyczką. Zawsze szukała tego jedynego… księcia z bajki a wybrała najgorszego z możliwych. Jej głos jest gładki, melodyjny. Klara lubi podróżować, więc gdy jej się z mężem nie układa, wyjeżdża bez względu na stan portfela.
Klaudia – kobieta o zimnym, niskim głosie i równie zimnym charakterze. Klaudia uwielbia może i chętnie spędziłaby nad nim większość życia. Nie ma dzieci. Ma tylko kota i jedyną przyjaciółkę, która jest od niej dużo starsza. Klaudia uwielbia perfumy, ale na ciuchy nie zwraca już tak dużej uwagi. Dużo czasu spędza w centrach handlowych.
Kleopatra – to imię raczej pasuje mi bardziej do kota niż do człowieka.
Kornelia – wysoka kobieta o dość niskim, zachrypniętym głosie. Ubiera się ekstrawagancko. Lubi chodzić do kina i do teatru. Ma sporo znajomych, ale nie ze wszystkimi utrzymuje dobre stosunki. Ma zmysł artystyczny. Pięknie maluje. Potrafi urządzać wnętrza. Nie gardzi też fotografią. Jej mąż – raczej spokojny, ale Kornelia wiecznie ma do niego jakieś pretensje i chłopina już ledwo ciągnie z wybrykami żony.
Krystyna – miłe, wesoła kobieta. Dużo czasu spędza na powietrzu. Jest oddana mężowi i dzieciom. Ma kilka dobrych koleżanek i ze dwie przyjaciółki. Starsze Krystyny bywają lekko zgryźliwe i zmęczone życiem.

Mężczyźni

Kacper – niezwykle pomysłowe dziecko. Dorosły mężczyzna o tym imieniu jest zwyczajny – wraca z pracy, okupuje kanapę przed telewizorem. Nie zawsze poświęca czas dzieciom. Lubi spędzać czas ze swoimi znajomymi na rybach, bądź oglądaniu meczy. Jego głos jest chłodny, niski, nieciekawy.
Kamil – jako dziecko bardzo nieśmiały, wycofany chłopiec. Jako dorosły – też cichy spokojny, ale naturalnie wyzbył się dziecięcych lęków i wycofania. Planuje wszystko z wyprzedzeniem. Lubi wyjeżdżać z żoną za granicę. Kocha wętkarstwo. Ma dobrą pracę. Nie przepada za zwierzętami. Jego głos jest niski, zimny, może z wadą wymowy?
Karol – typowy podrywacz. Jest przystojny. Ma ciepły, łagodny głos. Jest leniwy. Ma wielu znajomych. Za zwierzętami nie przepada, za to kocha samochody. Podróże też go jakoś specjalnie nie kręcą, bardziej już gry. Jest maminsynkiem.
Krystian! – Mam zdecydowanie złe doświadczenia z facetami o tym imieniu. To mężczyźni porywczy, wybuchowi, nadpobudliwi, z niszczycielskimi zapędami. Nie dbają o swoją własność, zresztą o czyjąś również. Lubi zwierzęta, ale zajmowanie się nimi ceduje na pozostałych członków rodziny. Często kłóci się ze znajomymi i rodziną. Kocha zagraniczne podróże i ma na nie pieniądze, ale bywa też, że popada w kłopoty finansowe właśnie ze względu na swą zapalczywość i szybkie, często w ogóle nieprzemyślane decyzje. Dzieci stara się wychowywać surowo, ale średnio mu to wychodzi. Krystian lubi jeździć na rowerze, czasem pobiegać. Zawsze zabiera wtedy z sobą psa. Kocha muzykę, zwłaszcza rocka i metal i trochę popu.Ma dużo płyt, ale nie są one w dobrym stanie. Lubi dobre samochody, ale nie ma na nie pieniędzy, bo poświęca je na podróże.
Krzysztof – mężczyzna o pięknym, ciepłym, lekko nosowym głosie. Jest cichy, nieśmiały, skryty. Ma zdolności językowe. Lubi zwierzęta, kocha muzykę, ale nie jest jakimś typowym kolekcjonerem płyt. Dobrze czuje się wśród rodziny i najbliższych przyjaciół, których nie ma zbyt wielu, ale za to zawsze może na nich liczyć. Od czasu do czasu lubi też obejrzeć dobry film, czy nawet przeczytać książkę. Jest maminsynkiem. Ma sporawy brzuch, bo nie przepada za ruchem, a mamusia jak najbardziej mu dogadza. Jako dziecko był typowym beksą, wiecznie trzymającym się maminej spódnicy.
Ksawery – mężczyzna o niskim, ciepłym, lekko nosowym głosie. Ma bardzo szlachetny charakter. Żadnej pracy się nie boi. Jest przystojny. Lubi psy. Kocha bardzo swoje dzieci, ale wychowuje je żelazną ręką. Wobec żony jest bardzo czuły i troskliwy.

Jakiś czas temu, przy okazji jednego z moich wpisów, poprosiliście mnie o definicję paulinowego głosu, czyli inaczej mówiąc głosu, który kojarzy się z imieniem Paulina. Postanowiłam więc jeden z mych wpisów poświęcić na moje skojarzenia z niektórymi imionami jeśli chodzi o głos czy zachowanie osób noszących dane imię. Nie mam pojęcia skąd biorą się owe skojarzenia. Przypuszczam, że powstają one, gdy pierwszy raz usłyszymy osobę o jakimś imieniu. W takim razie rozpoczynam alfabetyczną listę imion i skojarzeń z nimi związanych. Podzielę ją na kilka odcinków, bo imion jest przecież sporo. Ps. Nie wszystkie skojarzenia są pozytywne, więc proszę nie brać ich do siebie, jeśli ktoś znajdzie tu swoje imię.

A

Kobiety

Adela – to imię kojarzy mi się z otyłą osobą o niskim, zachrypniętym głosie. To pewnie dlatego, że piosenkarka Adele jest przy tuszy i ma chrypkę w głosie, a innej Adeli nie znam. Wydaje mi się też, że Adele mimo swej otyłości potrafią się ładnie ubrać, uczesać i zrobić makijaż. Są dość leniwe, palą papierosy i mają skłonności do alkoholu. Są śmiałe i uparte.
Agnieszka – to jedno z moich ulubionych imion polskich. Kojarzy mi się z kobietą spokojną, rozważną, delikatną, cichą, nieśmiałą. Jeśli chodzi o wygląd to raczej grubsze, ale nie otyłe. An wysokie, ani niskie. Głos typowa Agnieszka powinna mieć ciepły, dość niski, może nawet lekko nosowy.
Agata kojarzy mi się z osobą śmiałą, odważną, pewną siebie, wybuchową holeryczką mającą humory i fochy. Głos typowej Agaty powinien być lekko zachrypnięty, piskliwy, może z lekką wadą wymowy.
Adrianna – powinna być wysoka i postawna. Powinno wszędzie jej być pełno. Powinna być szczera, otwarta na ludzi, zawsze wesoła, niepoprawna optymistka raczej lekko stąpająca po ziemi. Powinna mieć zachrypnięty, w miarę niski głos i donośny śmiech.

Mężczyźni

Adam – to mężczyzna o niskim głosie, dużych silnych dłoniach i umięśnionym ciele. Sprawia wrażenie dobrego człowieka, ale bywa z nim różnie. Na głowie ma bujną czuprynę, a w głowie bujną wyobraźnię. Wg mnie Adamy, to raczej osoby spełnione zawodowo na wysokich stanowiskach, mający zdolności przywódcze. Potrafią uwodzić kobiety, ale nie są zbyt stali.
Andrzej – mężczyzna cichy i spokojny o niewyróżniającym się wyglądzie. Głos pozbawiony niskiego basu, może być z lekką chrypką. Drzemie w nim tłumiona złość, która może wybuchnąć w każdej chwili.
Aleksander – wysoki, umięśniony mężczyzna o miłym, aksamitnym głosie z nutką basu. Człowiek aktywny zawodowo, zawsze pełen energii i wrodzonego optymizmu. Powziętej raz decyzji nie zmienia nigdy. Chętnie pomaga innym, ale jeżeli ktoś zajdzie mu za skórę, nie potrafi mu wybaczyć.

B

Kobiety

Barbara – moja mama ma tak na imię. Nie znam innych kobiet o tym imieniu. Wg mnie barbara powinna być stateczna, rozważna, pełna energii, nie marnująca nigdy czasu. Osoba miła, chętna do pomocy innym, mająca skłonności do dyrygowania innymi. Głos barbary powinien być średniej wysokości, ale raczej niższy niż wysoki i raczej nie należy do najładniejszych. Barbary często się czymś martwią, ale nie pokazują tego po sobie.
Beata, no cóż, trochę kojarzy mi się z prostytutką. Typowa Beata, to kobieta zaglądająca do kieliszka, często chodząca na imprezy, nie dbająca o swoje dzieci. Oczywiście pali też papierosy, więc ma zachrypnięty głos, ale nie jest on zbyt niski.

Mężczyźni

Bartłomiej – osoba bujająca w obłokach, często zmieniająca swoje decyzje, niestała w uczuciach, porywcza, wybuchowa. Głos pozbawiony niskiego basu, lekko zachrypnięty, nie należy do najładniejszych.
Bogusław – mężczyzna dobry, uczciwy, spokojny, miły chętny do współpracy, nie mający zdolności przywódczych. Wysoki, silny, delikatny, stały w uczuciach. Pracy się nie boi, ale nie zarabia zbyt wiele. Głos ma niski, przyjemny, lekko nosowy.

C

Mężczyźni

Czesław kojarzy mi się z hydraulikiem. Wesoły, przyjazny mężczyzna o dość wysokim głosie. Ma skłonności do oszukiwania innych. Chętnie pomaga innym, ale liczy na to, że ktoś prędko mu się odwdzięczy.

Kobiety

Czesława z kolei kojarzy mi się z opiekunką do osób starszych. Ma wysoki, donośny głos. Jest radosna, pełna energii, bywa fałszywa i lubi poplotkować.
Celina – kobieta ponura, mająca skłonności do depresji, wiecznie niezadowolona. Większość czasu spędza w swoim domu. Głos ma wysoki, delikatny, ale niezwykle rzadko go używa.

D

Kobiety

Daria, to wg mnie kobieta, której życie nie rozpieszcza. Jest melancholijna, cicha, spokojna, raczej nieśmiała, ale jeśli chodzi o dobro najbliższych, potrafi stanąć w ich obronie. Ma niski, matowy głos, może z wadą wymowy.
Danuta – ponura, wiecznie niezadowolona kobieta. Nie dogaduje się z innymi ludźmi, a z rodziną i znajomymi często się kłuci. Głos ma wysoki, matowy, niezbyt ładny. Bywają Danuty, które osiągnęły coś w życiu, ale raczej nie chcą się tym dzielić z innymi.
Dorota – bardzo skryta osoba. O swoich problemach a nawet radościach rzadko kiedy opowiada, nawet tym najbliższym. Lubi spełniać się zawodowo, ale raczej w zawodach artystyczny. Jest pochłonięta bez reszty temu co robi. Zawsze doprowadza do końca to, co zaczęła. Jej głos jest bardzo piękny: aksamitny, lekko nosowy, kojący.

Mężczyźni

Dariusz – osoba dość spokojna, ale może czasem wybuchnąć. Ma skłonności do krętactwa. Jest osobą wrażliwą i nie potrafi pogodzić się z porażką, nie umie przegrywać, nie ma zbyt wielu przyjaciół, choć usiłuje sprawiać wrażenie, że ich ma. Głos typowego Dariusza powinien być zachrypnięty, ostry, zimny niczym szczęk oręża.

E

Kobiety

Elżbieta – kobieta wesoła, odważna, otwarta, jednak nie zawsze szczera. Otacza się wianuszkiem rozchichotanych przyjaciółeczek. Lubi wychodzić z nimi tu i tam, ale na ich pomoc nie zawsze może liczyć. Lubi nosić długie włosy i upinać je w różne fryzury. Często też zmienia ich kolor. Głos typowej Elżbiety powinien być zachrypnięty, piskliwy, wysoki, donośny. Elki potrafią dać innym w kość!
Eliza – wysoka, dość otyła kobieta. Ma czarne krótkie włosy. Jest bardzo powolna, flegmatyczna. Ma dość niski, metaliczny głos. Mało przebywa z ludźmi, tylko wtedy, kiedy naprawdę musi. Większość czasu spędza z książką, albo przed telewizorem.
Ewa – wysoka kobieta lubiąca nosić sukienki, zwłaszcza te długie i rozkloszowane. Nie stroni od imprez. Na każdej wygląda nienagannie. Głos ma zimny, dość wysoki, może być z wadą wymowy. Do życia podchodzi lekko. Nie przejmuje się niczym, bezstresowo wychowuje dzieci.

Mężczyźni

Emil – mężczyzna cichy i nieśmiały. Głos delikatny, z małą ilością męskiego basu, może z wadą wymowy. Wygląd typowego Emila niczym wielkim się nie wyróżnia. Sprawia wrażenie bardzo niedostępnego człowieka. Trzyma się raczej na uboczu. Ma niewielką garstkę przyjaciół, na których zawsze może liczyć, ponieważ dobiera ich z wielką rozwagą. Jest przesadnie dokładny, pedantyczny. Zawsze myśli trzeźwo. Potrafi znaleźć rozwiązanie niemal każdego problemu.

F

Kobiety

Felicja – kojarzy mi się ze starszą kobietą będącą w posiadaniu całkiem sporego mieszkania pełnego kwiatów i rasowych kotów. Ma niski, zachrypnięty głos. Jest oczytana. Lubi wiedzieć na bierząco, co dzieje się na świecie. Jest raczej samotna, ale nie zgryźliwa. Ma kilku przyjaciół, ale spotyka się z nimi stosunkowo rzadko. Nie lubi plotek, ale suche fakty. Ma bogatą kolekcję pięknych ubrań, w których od dawna już nie chodzi.

Mężczyźni

Franciszek – mężczyzna o zasadniczych poglądach. Planuje wszystko z dużym wyprzedzeniem. Obiady je tylko wg jadłospisu, chyba, że jest poza domem. Nie ma przyjaciół. Z rodziną rzadko się widuje. Jest dość chorowity, bo i dużo w życiu przeszedł. Pomaga bezdomnym zwierzętom (jak św. Franciszek), ale nie ma swojego pupila. Głos ma przyjemny, dość niski, ale przeciętnej urody.

G

Kobiety

Grażyna – głośna, energiczna kobieta o wysokim, piskliwym głosie. Jest pielęgniarką, nianią, bądź opiekunką do osób starszych. Bywa fałszywa. Lubi poplotkować. Prowadzi długie rozmowy przez telefon. Uwielbia podróżować, ale nie ma na to czasu. Raz na jakiś czas przeczyta jakieś płytkie romansidło, ale ogólnie za literaturą nie przepada. Dość dobrze gotuje, ale zazwyczaj nie chce jej się tego robić. Jest zakupocholiczką. Miesiąc bez nowego ciucha czy kosmetyku to miesiąc stracony!

Mężczyźni

Grzegorz – wysoki mężczyzna o pięknym radiowym głosie, lubiący muzykę jazzową. Nie spełnia się zawodowo, ale już się z tym dawno pogodził. Ma kochającą żonę i wspaniałe dzieci. W zasadzie jest szczęśliwy. Byleby tylko zdrowie nie dokuczało, to byłoby naprawdę świetnie.
Gustaw – człowiek lekkoduch. Co rusz zmienia szkołę, uczelnię, pracę. W stosunku do kobiet jest bardziej stały, ale też bez przesady. Swoją drogą kobiety za nim przepadają, bo jest przystojny i ma ciepły, męski głos z odpowiednią ilością jego ubasowienia.

H

Kobiety

Helena – kojarzy mi się z brzydką, starą panną. Kiedyś, gdy była młoda kochała tańczyć, ale teraz wszystko ją boli, więc siedzi przed telewizorem i całymi dniami narzeka. Głos ma zachrypnięty, trochę przepalony, bo kobieta nie stroniła od papierosów. Rodzina rzadko ją odwiedza. Helena ma jedyną przyjaciółkę, też starą panną, z którą razem wspólnie narzekają. Czasem wybiorą się wspólnie do jakiegoś sanatorium. Helka ma jeszcze starego psa w typie jamnika o sztywnej sierści, który kiedyś szczekał na wszystko, co się ruszało, a teraz ogranicza się tylko do listonosza.

Mężczyźni

Henryk – człowiek bardzo irytujący, upierdliwy – mógłby spokojnie pracować w urzędzie, np. W Zusie. Ma brzydki, zimny głos. Spędza czas samotnie, bo nikt go nie lubi. Słucha spokojnego popu a czasem jazzu.

I

Kobiety

Ilona – postawna kobieta o niskim głosie. Jest rozważna, stateczna, rozsądna aż do bólu. 100 razy się zastanowi, zanim coś zrobi. Nie ma u niej miejsce na przypadkowe decyzje czy jakikolwiek spontan. Pracuje jako nauczycielka i dzieci raczej za nią nie przepadają, bo trzyma żelazną dyscyplinę w klasie. Swego męża też trzyma w szachu, ale on nie protestuje. Ilona pomaga chętnie innym i nie oczekuje za to zapłaty. Jest niezwykle lojalna wobec innych i warto się z nią zaprzyjaźnić.
Irena – kobieta o bardzo zachrypniętym głosie. Jest przedszkolanką, bądź nauczycielką w najmłodszych klasach podstawówki. Jest nerwowa, krzykliwa, zrzędliwa, ale ma wiele dobrych pomysłów jak zająć czymś dzieci, nawet te najbardziej niegrzeczne. Sama też ma dzieci i wychowuje je twardą ręką w przeciwieństwie do męża, który nadrabia zaległości w ich rozpieszczaniu. Typowa Irena ubiera się raczej zwyczajnie i nie przywiązuje większej wagi do ciuchów. Lubi mieć za to wysprzątane w domu. Gotuje słabo, ale rodzina już do tego przywykła. Dużo czasu spędza na świeżym powietrzu z dzieciakami. Czasami wyjeżdża gdzieś z rodziną, ale zwykle ogranicza się tylko do Polski. Irena nie przepada za zwierzętami, ale jakimś cudem uchował się rudy kot, którego mąż przyniósł z pracy. Irena go toleruje i ciągle komuś każe po nim sprzątać.
Irmina – piękna, dość wysoka kobieta o długich żęsach, które maluje na ciemny kolor. Uwielbia kupować wciąż nowe i nowe ciuchy. Nie jest stała w uczuciach. Kocha zwierzęta zwłaszcza koty. Posiada w swym mieszkaniu kilka persów. Lubi podróżować, ale nigdy nie ma na to pieniędzy, bo wydaje je na ciuchy i na koty. Często chodzi do kina, czasem nawet do teatru, ale tylko, gdy znajomi ją na to namówią. Irmina ładnie śpiewa, ale nie chce jej się należeć do jakiegoś chóru. Zresztą ona wolałaby śpiewać solo i być gwiazdą ekranu a nie jakiś tam zbiorowy chór.

Mężczyźni

Igor: Spędzaj czas z Igorem, bo po facet z wigorem. Typowy Igor powinien mieć średniej wysokości zachrypnięty głos. Jako dziecko powinien dawać popalić w rodzinie, w szkole i wśród najbliższych. Porywczy, wybuchowy, wszędzie go pełno. Wszystko pali mu się w rękach. Przepada za muzyką i tylko przy niej się uspokaja zwłaszcza kiedy gra. Jest dobrym człowiekiem, ale często płaci za to, że zanim pomyśli, to już to robi.
Ignacy – spokojny filozof. Ma delikatną dziewczęcą urodę i jasne włosy. Ma niski, basowy głos. Uwielbia podróże i często wyjeżdża gdzieś ze znajomymi. Najbardziej kocha Grecję i tam spędza najwięcej czasu. Kocha literaturę i muzykę. Sztuką też nie pogardzi, ale raczej taką, która cechuje się prostotą. Typowy Ignacy ma bujną wyobraźnię i romantyczny charakter. Mimo to kobiety jakoś za nim nie przepadają.
Ireneusz – mężczyzna o niskim donośnym głosem. Ma rubaszny śmiech, głośno słucha muzyki, najczęściej rockowej i metalu. Jest typowym cholerykiem. Rządzi w domu wszystkimi. Jedynie psu pozwala na odrobinę samowoli. Dużo czasu spędza na świeżym powietrzu – głównie na rowerze. Rzadko czyta książki, a gazety od czasu do czasu. Lubi czasem pograć w grę, najczęściej w jakąś odmóżdżającą strzelankę. Kocha sport, ale najbardziej piłkę nożną i tenis. Brawurowo jeździ samochodem i lubi chwalić się nim przed innymi. Jest bardzo zazdrosny o żonę i robi jej sceny o byle co. Przepada z a podróżami, ale tylko w niektóre miejsca, np. Włochy, Hiszpania, Portugalia czy Słowacja. Ma sporo znajomych, nawet z zagranicy, ponieważ musi mieć kogoś, komu będzie mógł opowiadać o swych dokonaniach i przygodach.
Na dziś wystarczy. Następnym razem przedstawię kolejną porcję imion i moich skojarzeń z nimi związanych.